به نقل از «قدس آنلاین»

ارتقای روابط راهبردی با همسایه سبز

تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۷۱۶۵۷

ایران نخستین کشوری بود که در سال ۱۹۴۷ پس از استقلال پاکستان این کشور را به رسمیت شناخت و از روز اول، ایران و پاکستان دست دوستی را به سوی یکدیگر دراز کردند و اگر از نظر تاریخی نگاه کنیم، در سیاست خارجی پاکستان ایران نیز همواره حائز اهمیت بوده است. پاکستان در مجامع و سازمان‌های بین‌المللی همواره از ایران حمایت کرده و ایران هم در مجامع بین‌‎المللی حامی پاکستان بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مردم پاکستان که همواره حامی ایران بوده و ارادت خودشان را نسبت به انقلاب اسلامی نشان دادند، اکنون هم دارند برای استقبال از سید ابراهیم رئیسی آماده می‌شوند. استقبال بی‌نظیر مردم از سفر آیت‌الله خامنه‌ای رئیس‌جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران در دی‌ماه ۱۳۶۴ به پاکستان، سبب حیرت جهانیان شد. به اذعان رسانه‌ها در این روز بر اثر کثرت حضور مردم خودرو حامل آیت‌الله خامنه‌ای چندین بار روی دستان استقبال کنندگان بلند شد.
سید ابراهیم رئیسی پس از پاسخ تنبیهی به رژیم اسرائیل به پاکستان سفر می‌کند و با توجه به اینکه مردم پاکستان از آمریکا و اسرائیل تنفر شدیدی دارند، رئیس جمهور ایران را یک قهرمان می‌دانند و با انتشار هزاران پست در فضای مجازی خطاب به دولت، خواستار استقبال عمومی از ایشان و حتی سخنرانی در جمع مردم مسلمان هستند.

این سفر دکتر رئیسی به‌عنوان یک همسایه و کشور اسلامی یک پیام آشکار به اسرائیل و متحدانش است که پاکستان دارای بمب اتمی در هرگونه اشتباهی علیه ایران کنار مردم و دولت جمهوری اسلامی ایستاده است.

ملت و دولت پاکستان همیشه حامی ملت و دولت ایران بودند و در عملیات اخیر «وعده صادق» شاهد بودیم پاکستانی‌ها از این اقدام حمایت کرده و ملت پاکستان در برخی از شهرها از جمله کراچی این پیروزی را جشن گرفتند و در این اوضاع این سفر یک پیام آشکار به اسرائیل و متحدانش دارد که پاکستان با وجود تمامی تلاش دشمنان برای دوری دو ملت، در هرگونه اشتباهی از طرف آمریکا و دیگر متحدانش در کنار مردم و دولت جمهوری اسلامی ایران ایستاده است.

افکار عمومی در پاکستان اکنون بیش از قبل به‌علت عملیات وعده صادق همسو با ایران است و مردم پاکستان بسیار استعمارستیز هستند و این می‌تواند از نظر اقتصادی، سیاسی و امنیتی دستاوردهای خوبی برای دو کشور به همراه داشته باشد.
براساس اعلام برخی از مقامات پاکستانی وضعیت خط لوله صلح -که قرار است گاز ایران را به پاکستان و شبه قاره هند صادر کند- در این سفر تعیین تکلیف خواهد شد و پس از اعلام سفر آیت‌الله رئیسی این موضوع در فضای عمومی پاکستان به مطالبه اول و جدی مردم تبدیل شده و از دولتمردان پاکستان خواستار تعیین‌تکلیف این پروژه حیاتی هستند.
براساس اخبار رسیده، سران دو کشور همچنین افزایش تجارت متقابل از ۲ میلیارد دلار به ۵میلیارد دلار را بررسی خواهند کرد و توافق‌نامه تجارت آزاد نیز مورد بحث قرار خواهد گرفت.

پیش از انتخابات مجلس پاکستان، یک حادثه ناگوار میان ایران و پاکستان رخ داد، اما این دو کشور توانستند در کمترین زمان ممکن تنش را کاهش دهند و این یک موفقیت بزرگ بود. دشمنان دو کشور از این حادثه خوشحال شدند، اما در چند روز روابط دیپلماتیک برقرار شد و وزیر امور خارجه ایران در اسلام آباد با استقبال گرمی مواجه شد و دشمنان این دو کشور همسایه و دوست یک بار دیگر ناکام ماندند و امیدواریم این سفر دکتر رئیسی،  فصل جدیدی در روابط دو کشور همسایه باشد.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: دو کشور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۷۱۶۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طعنه سنگین هاشمی‌طبا به دولت رئیسی

به گزارش «تابناک» ، مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدم‌ها روبه‌رو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر می‌شود مردم آدم‌هایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدم‌هایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟

با تأیید اصل خوبی آدم‌ها فقط می‌خواهیم ببینیم این وعده‌ها چه سرانجامی یافته است.

۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تک‌رقمی‌شدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصی‌سازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخله‌نکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیه‌نشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیت‌زدایی از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایه‌ها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخی‌بودن ارز
۱۴- تولید نهاده‌های دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعده‌های وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعده‌های وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعده‌های وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعده‌های دیگر وزرا چند ده مورد

البته فهرست وعده‌ها بسیار است و در نگاه اول هم می‌توان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعده‌ها آن‌قدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته می‌شود که جای تردید باقی نمی‌گذارد. فقط از این تعجب می‌کنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که این‌همه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای می‌گیرد.

اینکه می‌گویند آیا می‌توان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتی‌ها صد میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در کیش می‌کنند و چینی‌ها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بسته‌های امکان سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد بهره‌برداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد. این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایه‌گذاری‌هایی که قبلا گفته بودند، به‌علاوه سرمایه‌گذار خود باید بداند چه کاری می‌خواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پرده‌برداری این بسته‌های نه‌چندان مورد علاقه سرمایه‌گذاران را رونمایی کنیم. مگر نمی‌شود بدون پرده‌برداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پرده‌برداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاست‌جمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه می‌شود. صرف‌نظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمی‌کند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟

البته ما و مردم به شنیدن این وعده‌های بی‌انتها عادت کرده‌ایم و مردم هم باور ندارند که بتوان این‌همه کار انجام داد؛ ولی از نظر روان‌شناختی مردم دوست دارند وعده‌های شیرین بشنوند و به‌همین‌دلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق می‌گیرد. جالب است که نه رئیس‌جمهور، نه معاون اول و نه هیچ‌کدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیست‌محیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکرده‌اند و این می‌رساند که اگر چند درصد به وعده‌های خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز می‌بینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشته‌اند. از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار می‌خواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمی‌تواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان به‌درستی انجام نمی‌شود و حسب فریادهای روز اظهار نظر می‌کنند.

چه خوب است که مسئولان کلاه‌شان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاه‌شان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز می‌توانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشان‌دادن حوادث یافته‌اند و نه بیان واقعیت‌های روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.

بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاک‌سازی شده‌اند و به کناری رفته‌اند. خوبان هم فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است و برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمی‌توانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمین‌مانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه می‌رسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد می‌کنند.

به نظر می‌رسد گروهی به این باور رسیده‌اند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعده‌های‌شان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمی‌گفتند «وعده». اگر خیلی فکر می‌کنند که روز عروسی‌شان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بی‌هنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالی‌که گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند. ما هیچ‌کدام ابرمرد و قهرمان بی‌انتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش می‌رود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را می‌توانند انجام دهند و بگویند. بیش‌ازاین از آنها توقع نداریم.